قانون و خانه‌پدری

ایرنا- از نظر حقوقی، تولید و انتشار یک اثر سینمایی مثل خیلی از فعالیت‌های دیگر نیاز به مجوزهایی دارد. قانونگذار هم همان‌طور که نیاز به اخذ مجوز را ضروری اعلام کرده، نهاد مرجعِ صدور آن مجوز را هم مشخص کرده است. وقتی نهاد متولی، مراحل صدور مجوز از تأیید فیلمنامه تا صدور پروانه نمایش را تعیین می‌کند، دیگر دخالت دیگر نهادها نمی‌تواند موضوعیت داشته‌باشد.

روزنامه آرمان ملی در گزیده ای از یادداشتی به قلم نعمت احمدی حقوقدان آورده است: درست است که دادگستری مرجع عام تظلم نهایی است اما مطابق با قوانین باید عمل کند و هیچ شخصی نمی‌تواند در برابر قانون از موقعیت و جایگاه خود برای متوقف کردن یک مصوبه قانونی استفاده کند. برابر قانون اساسی افراد نمی‌توانند از جایگاه و موقعیت خود برای گذراندن قوانین مخالف استفاده کنند. به‌رغم اینکه صدور مجوزهای قانونی برای نمایش عمومی فیلم «خانه پدری» آقای کیانوش عیاری از سوی مرجع قانونی و صاحب صلاحیت صادر شده و این فیلم مراحل تعیین شده برای اخذ مجوز را دریافت کرده، نهادی دیگر به مسأله ورود کرده و خواسته که نمایش فیلم در سینماها متوقف شود. این دخالت محمل قانونی ندارد.

نمونه دیگری از رفتارهای سلبی با هنر و ادبیات، کتاب «کلنل» آقای محمود دولت‌آبادی است. اجازه ندادند این کتاب به صورت قانونی منتشر شود. آقای‌دولت‌آبادی نویسنده هستند و از راه قلم‌شان ارتزاق می‌کنند. آمدند راه انتشار قانونی این کتاب را بستند و حالا شما می‌توانید جلوی دانشگاه تهران نسخه غیرقانونی این کتاب را خریداری کنید. این درست است؟ خود من چون می‌خواستم اثر این نویسنده را که کتاب‌هایش از آثار ماندگار ادبیات ایران است، بخوانم، از یکی از همان دستفروش‌های خیابان انقلاب نسخه غیرقانونی این کتاب را خریدم، خواندم و بسیار لذت بردم اما احساس می‌کنم با این عمل‌ام به نویسنده مهم کشورم خیانت کرده‌ام.

به هر حال خیلی‌ها که با من هم‌عقیده‌اند و خرید نسخه غیرقانونی را خیانت به نویسنده می‌دانند، بین خریدن و نخریدن، اولی را انتخاب کرده‌اند چون می‌خواهند تولید این نویسنده صاحب‌نام را بخوانند.

همه ما افرادی را می‌شناسیم که با تکیه بر تلگرام کاری را راه انداختند و منشأ خدمات خیر شدند. در حالی که ما آن را فیلتر کردیم و بعد وزیر ارتباطات گفت که پشت این فیلتر کردن، مافیای فیلترشکن خوابیده است. فیلترشکنی که وارد خانه‌های مردم شد و باعث شد که نوجوان‌ها و جوان‌ها به بسیاری دیگر از سایت‌ها هم دسترسی داشته باشند. منِ نوعی با شایع شدن فیلترشکن‌ها چه کنترلی روی فرزند نوجوان شانزده، هفده ساله‌ام دارم؟ ما مگر چند کیانوش عیاری در فرهنگ و هنر این کشور داریم؟ سوگند می‌خورم که دغدغه فرهنگی، اجتماعی و به طورکلی دغدغه انسانیِ آقای عیاری به مراتب بیش از کسانی است که این فیلم را از پرده اکران پایین کشیدند. کیانوش عیاری بلد است چطور خطوط قرمز خود را رعایت کند. امروز که اوج باروری اوست، به جای حمایت از او دلش را می‌شکنیم و فیلمش را به محاق توقیف می‌بریم.