معرفي عراق به عنوان متجاوز

18 آذر 1370

پيروزي انقلاب اسلامي، موجب تغيير ساختار قدرت در خاورميانه شد و نظام امنيتي ساخته و پرداخته غرب در منطقه را با چالش مواجه كرد. از سوي دیگر، صدام با طمع رهبري جهان عرب و پر كردن خلا قدرت در منطقه و به دست آوردن امتيازات از دست داده در قرارداد 1975، خود را مناسب‌ترين وسيله براي غرب براي دستيابي به اهداف سلطه‌گرانه‌اش معرفي كرد.

صدام ابتدا، اقدام به سركوبي شيعيان عراق نموده و سپس به بمب‌‌گذاري در تأسيسات نفتي ايران توسط گروهك‌هاي ضدانقلاب پرداخت و همزمان در تلويزيون دولتي به بهانه بازپس‌گيري سه جزيره از ايران، حملات مستقيم و غيرمستقيم تبليغاتي را متوجه ايران كرد. در نهایت نیز، وزارت خارجه عراق در 26/6/1359 طي يادداشتي قرارداد 1975 الجزاير را لغو و صدام در برابر دوربين تلويزيون عراق، آن را پاره و در 31 شهريور 1359، حمله سراسري خود را به ايران آغاز كرد.

با وجود مشخص بودن تجاوز كار، سازمان ملل به علت فشار ابرقدرت‌ها سال‌ها حق مسلم ايران را پايمال نمود تا اينكه پس از قبول قطعنامه 598 از سوي ايران گروه ناظر نظامي ايران ـ عراق ملل متحد (unimag) تشكيل گرديد.

سرانجام پس از 11 سال از آغاز جنگ و سه سال بعد از قبول قطعنامه 598 از سوي ايران، با تلاش‌هاي پي‌گير سياسي مسؤولان نظامي جمهوري اسلامي،‌حقانيت ايران در دفاع مقدس، به اثبات رسيد و خاوير پرز دكوئيار دبيركل وقت سازمان ملل متحد در 18 آذر 1370 طي يك گزارش رسمي به شوراي امنيت، اعلام كرد كه عراق در 31 شهريور 1359 به ايران حمله كرده است.

اعلام متجاوز بودن عراق از سوي جامعه بين‌المللي، گرچه بسيار دير اعلام شد، اما از پيروزي‌هاي مهمي است كه در تاريخ كشورمان به عنوان حاشيه‌اي بر حماسه عظيم ملت ايران در دفاع مقدس هشت‌ساله خود، ثبت گرديد.