| |
ایران: رسيدگى به پرونده قتل دختر تبعه روسيه كه در جريان يك جنايت هولناك در امارات كشته شده بود، با دستور رئيس قوه قضائيه جمهورى اسلامى ايران دوباره به جريان افتاد.
تحقيقات جنايى در ايران و امارات از ۲۶ نوامبر سال ،۲۰۰۳ همزمان با كشف چمدان حامل جسد در لنگرگاه «البخوت» ابوظبى آغاز شد.
بازپرس جنايى امارات كه پس از تماس تلفنى مأموران پليس محلى در جريان كشف جسد دختر جوان قرار گرفته بود، با حضور در محل، به تحقيق در اين باره پرداخت. تا اين كه مشخص شد، قربانى جنايت يك دختر روس تبار به نام «آريتا» معروف به «ناديه» -26 ساله- است.
بررسى هاى بعدى نيز نشان داد وى در يك شركت خصوصى متعلق به يك پسر ايرانى به نام «مهدى» - 30 ساله- مشغول به كار بوده است.
بدين ترتيب پس از شناسايى مقتول، با دستور «اسماعيل احمد مليح» قائم مقام رئيس دادسراى عمومى امارات، گروهى از كارآگاهان جنايى براى افشاى راز اين جنايت به تحقيق پرداختند.
«مهدى» در نخستين بازجويى ها گفت: از سال ها قبل من و آريتا به هم علاقه مند بوده و تصميم به ازدواج داشتيم. اما پدرم كه يك تاجر و صاحب چندين شركت در امارات است، به خاطر اينكه شراكتش با يكى از دوستانش به هم نخورد، دختر او را برايم خواستگارى كرد. با اين حال به دليل علاقه شديد به «آريتا» حاضر به ازدواج با آن دختر نبودم. 20 نوامبر پدرم آريتا را به محل كارش دعوت كرد كه از آن زمان به بعد نيز از او خبرى ندارم.
پليس با كشف اين اطلاعات و احتمال اين كه «كاظم» پدر «مهدى» در اقدامى كينه جويانه، نقشه قتل آريتا را طراحى و اجرا كرده است، او را با دستور قضايى در دبى دستگير كرد.
«كاظم» كه تبعه عراق و ساكن تهران است، دربازجويى ها، پس از اعتراف به اجير كردن دو آدمكش براى قتل «آريتا» گفت: «من براى حفظ شراكتم، دختر شريكم را براى پسرم نامزد كرده بودم. چندين بار هم از «آريتا» خواستم تا مزاحم زندگى پسرم نشود، اما او قبول نكرد. به همين خاطر، موضوع را با «هاشم» يكى از كارمندانم در ايران در ميان گذاشتم. او هم همراه دوستش «طالب» به دعوت من به دبى آمدند. سپس طبق نقشه با «آريتا» به دفتر شركتم واقع در خيابان «ديره» رفتم. اين در حالى بود كه «هاشم» و «طالب» از قبل داخل ساختمان مخفى شده بودند.
در شركت من و «آريتا» با هم درگير شديم و زمانى كه او مى خواست از شركت خارج شود، هاشم و طالب خفه اش كردند. بعد هم جسد را داخل چمدانى گذاشته و نيمه هاى شب، با يك قايق موتورى به وسط دريا رفته و همان جا رهايش كرديم. بعد از جنايت هم هاشم و طالب با اولين پرواز به ايران بازگشتند.
در پى اين اعتراف ها قاضى پرونده متهم را با قرار وثيقه آزاد كرد. بعد هم با ارسال نامه اى از مسئولان ايرانى خواست مجرمان را دستگير و براى محاكمه به مسئولان قضايى امارات تحويل دهند. بدين ترتيب مأموران اداره دهم پليس آگاهى تهران، بلافاصله با دستور «حسينى» - بازپرس شعبه هفتم دادسراى جنايى تهران- تحقيقات خود را در اين باره آغاز كردند و سرانجام ۲۱ بهمن سال ۸۳ هاشم را در خانه اش به دام انداختند.
وى در بازجويى ها پس از اعتراف به قتل «آريتا» گفت: من تبعه عراق هستم و به اتهام اخاذى يك و نيم كيلو طلا از صاحب كارم در سال ۶۷ بمدت سه ماه زندانى شدم. مدتى بعد هم به خاطر قاچاق پنج و نيم كيلو حشيش به هشت سال زندان محكوم شدم. سال ۷۰ نيز نزد «كاظم» در تهران مشغول كار شدم. در اين مدت كاظم از مزاحمت هاى «آريتا» براى پسرش گلايه مى كرد و مى گفت: او زنى جادوگر است. سرانجام از من خواست براى تنبيه آريتا به دبى بروم. من هم قبول كردم و براى آن كه تنها نباشم، موضوع را با دوستم «طالب» در ميان گذاشتم. بعد هم با دعوت كاظم به دبى رفته و در قبال دريافت ۳۵ ميليون تومان جنايت را انجام داديم.
بدين ترتيب با اعتراف هاى متهم، طالب- 35 ساله- نيز دستگير و به همدستى در قتل اعتراف كرد.
در حالى كه تحقيقات از دو متهم آغاز شده بود، «كاظم» به ايران بازگشت و مأموران هم او را بلافاصله دستگير كردند. اما او منكر هر گونه جرمى شد و گفت: از وقوع قتل هيچ اطلاعى ندارد.
متهمان كه در تحقيقات بعدى منكر هرگونه جرمى شده بودند، سرانجام با دستور بازپرس پرونده، آزاد شدند. اين درحالى بود كه پرونده با اعلام شكايت اولياى دم در اختيار «الهى زاده» قاضى وقت شعبه (۱۱۵۶) عمومى - جزايى تهران قرار گرفت.
وى پس از بررسى اوراق پرونده در نامه اى به رئيس قوه قضائيه اعلام كرد متهمان، عاملان اصلى جنايت هستند و هر چه زودتر بايد دستگير شوند. بدين ترتيب پس از آن كه پرونده در هيأت نظارت قوه قضائيه تحت رسيدگى قرار گرفت آيت الله هاشمى شاهرودى به قاضى رحيمى (رئيس شعبه (۱۱۴۴) دادگاه عمومى- جزايى ناحيه (۱۶) بعثت) دستور داد تا يكبار ديگر پرونده را تحت رسيدگى قرار دهد. هم اكنون تحقيقات در اين باره ادامه دارد.
