از چت روم تا دادگاه خانواده

اعتماد: آشنايي اينترنتي دختر و پسري جوان که به ازدواج آنها منجر شده بود، عاقبت خوشي نداشت و پس از گذشت مدتي با جدايي آنها پايان يافت.

صبح روز گذشته زني به نام نسترن به شعبه 266 مجتمع قضايي خانواده ونک مراجعه کرد و با ارائه شکوائيه يي خواستار جدايي از همسرش محمود شد. او به قاضي معافي گفت؛ چهار سال است که از شروع زندگي مشترکم با محمود مي گذرد اما در اين مدت يک روز خوش با او نداشتم. محمود قبل از ازدواج مرد خوش اخلاق و خوبي بود اما پس از اينکه زندگي مان را شروع کرديم بداخلاقي هايش را شروع کرد. خيلي سعي کردم او را تحمل کنم اما فهميدم عصبي بودن محمود منشاء ديگري دارد.

او گاهي خوش و سرمست بود و گاهي هم بداخلاق. پس از آنکه رفتارش را به دقت زير نظر گرفتم فهميدم شوهرم معتاد است. بعد از فهميدن اين موضوع تصميم گرفتم از او جدا شوم اما براي اين کار خيلي دير شده بود چون من باردار بودم و نمي توانستم کاري انجام دهم. به ناچار صبر کردم. اما وقتي دخترم متولد شد با خودم گفتم شايد حضور اين بچه بتواند زندگي مان را نجات دهد اما وضع هر روز بدتر شد. محمود که يک کارگاه کابينت سازي داشت به خاطر اعتيادش به کارهايش نمي رسيد و پس از مدتي ورشکسته شد. تمام وقت او به مصرف مواد مخدر مي گذشت. کم کم وضعيت مالي اش هم بحراني شد. در چنين شرايطي تصميم گرفتم هر طور شده از او جدا شوم. نسترن در پاسخ به سوال رئيس دادگاه که از او در مورد چگونگي آشنايي اش با محمود پرسيد در حالي که سرش را پايين انداخته بود، گفت؛ آن زمان خام و بي تجربه بودم.

قبل از ازدواج بيشتر اوقات فراغتم را با گشت و گذار اينترنتي و چت کردن سپري کردم. يک شب که طبق عادت آن زمانم در چت روم حضور داشتم با محمود آشنا شدم. مدتي از همين طريق با هم ارتباط داشتيم و سرانجام محمود از من خواستگاري کرد. من اطلاعات چنداني از او نداشتم و هرچه مي دانستم براساس گفته هاي خودش بود. يک سالي بود که با هم چت مي کرديم و من به محمود علاقه زيادي داشتم تا اينکه بالاخره با مهريه 400 سکه بهار آزادي به عقد او درآمدم. اما نمي دانستم اين آشنايي اينترنتي عاقبت خوشي ندارد. در پي اظهارات اين زن قاضي معافي ضمن ثبت اظهارات او بررسي پرونده را به وقت ديگري موکول کرد.