گمانه‌زنی هولناک درباره وضعیت معلولان در ایران

دیده‌بان ایران: در ادامه اعتراض‌هایی که از اواخر سال گذشته به حذف ردیف بودجه حمایت از معلولان شکل گرفت، در برنامه هفتم توسعه هم به کارفرماها اجازه عقد قراردادهایی به کمترین دستمزدهای ممکن داده شده است.

بهروز مروتی رئیس کمپین معلولین گفت: اعتراض معلولان را به گوش نمایندگان رساندیم و یک نامه هم برای مجلس و رییس مجلس ثبت کردیم.

بهروز مروتی ضمن اشاره کنایه‌آمیز به اینکه دولت در فرایند معلول ستیزی بعید نیست به عقیم کردن یا از بین بردن کامل معلولان بپردازد، گفت: همین حالا معلولانی هستند که با نصف و حتی کمتر از حداقل دستمزد مشغول به کار هستند چون ناچارند و دولت هم حمایتی از این افراد نمی‌کند. افراد دارای معلولیت چاره‌ای جز این ندارند که در ازای این دستمزدهای کم برای معیشت  و هزینه‌های درمان خود کار کنند اما این که وضعیت پیش بینی شده در برنامه توسعه این دستمزدهای کم را برای معلولین رسمی کرده است، عجیب است. شنیده‌ایم که قرار است این لایحه حذف شود اما هنوز منتظر نتیجه از مجلس هستیم. بعید نیست دولت دست به عقیم سازی و از بین بردن کامل معلولان بزند.

مدیر کمپین افراد دارای معلولیت درباره هزینه‌های زندگی معلولان توضیح داد: عددی که برای سبد معاش خانوار یا خط فقر مطلق مشخص کرده ‌اند بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون است. وقتی متوجه وخامت اوضاع می‌شوید که این عدد را در کنار مستمری یک معلول که ۶۵۵ هزار تومن است مقایسه کنید.

مروتی گفت: مشخصا هزینه یک فرد دارای معلولیت نسبت به سایر افراد بیشتر است؛ علاوه بر هزینه وسایل توانبخشی مثل ویلچر یا سمعک، و همچنین گفتاردرمانی، کار درمانی، فیزیوتراپی مواردی مثل هزینه رفت‌وآمد هم به جهت قابل استفاده نبودن حمل و نقل عمومی برای معلولین، شرایط خاصی برای این افراد دارد و گرانتر تمام می‌شود. وسایل بهداشتی هم مانند سوند و ایزی لایف هم به این سبد هزینه‌ها اضافه کنید. این هزینه‌ها در مقابل حقوق ۶۵۵ هزار تومن پاسخگوی دو بسته پوشینه‌ است که شاید برای دو هفته کافی باشد.

مروتی درباره وضعیت دارو گفت: از آنجایی که اکثر افراد معلول، مشمول بیمه نمی‌شوند نسخه داروی این افراد در داروخانه‌ها مورد پذیرش نیست و فقط در بیمارستان‌ها توزیع می‌شود. 

مدیر کمپین افراد دارای معلولیت گفت: حمایت‌ از معلولان در بحث دارو هم به این شکل است که مثلا برای تهیه دارویی به قیمت ۱۰ میلیون، در بهترین حالت یک دهم آن توسط بهزیستی پرداخت می‌شود؛ آن هم شرایط سختی دارد و به غیر از دردسر منتظر نوبت ماندن ممکن است دارو مشمول این کمک هزینه نباشد.

وی همچنین افزود: بیمارستان‌های دولتی افراد دارای معلولیت را به جهت بیمه‌ای که دارند پذیرش نمی‌کنند. استدلالشان هم این است که هزینه مداوای این افراد بیشتر است و تعرفه بیمه پاسخگوی این هزینه‌ها نیست. مثلا هزینه درمان زخم بستر چیزی حدود ۴۰ میلیون تومان تمام می‌شود. معلولان زیادی هستند که پول عمل و درمان ندارند و با زخم بستر و مشکلاتی که وجود دارد به زندگی ادامه می‌دهند.