هند، قدرتمندترین ابزار آمریکا برای مقابله با روسیه و چین

سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم در تحلیلی درباره پروژه جدید آمریکا برای خاورمیانه با عنوان کریدور اقتصادی برای اتصال هند به اروپا نوشت، رئیس جمهور آمریکا در این پروژه به دنبال آن است که دولت اشغالگر را به رهبر منطقه خاورمیانه تبدیل کرده و آن را از تمامی بحران‌های فعلی و آتی‌اش نجات دهد.

به گزارش ایسنا، عبد الباری عطوان، تحلیلگر سرشناس جهان عرب و سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم با اشاره به پروژه «کریدور اقتصادی» آمریکا برای اتصال هند به اروپا از طریق خاورمیانه به عنوان هسته اصلی یک ائتلاف اقتصادی جدید و اهداف آن نوشت: بزرگترین موفقیت نشست گروه ۲۰ که شنبه و یکشنبه در پایتخت هند به ریاست جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و نارندرا مودی، نخست وزیر هند برگزار شد، پروژه «کریدور اقتصادی» است که قرار است از طریق خاورمیانه، هند را به اروپا متصل کرده و هسته اصلی ائتلاف اقتصادی جدیدی را برای مهار سیستم بریکس در همان ابتدای راه، نهادینه‌سازی عادی‌سازی روابط میان رژیم اشغالگر و کشورهای حوزه خلیج فارس و یا اکثرشان، به حاشیه راندن و تضعیف کانال سوئز به عنوان یک کریدور جهانی تجارت میان شرق و غرب و چه بسا زنده به گور کردن پروژه راه ابریشم چین ایجاد کند.

نتایج اقتصادی و سیاسی بزرگی که از قبل میان رئیس جمهور آمریکا و هم‌پیمانان قدیمی و جدیدش توافق شده، در راستای منافع آمریکا بوده و تلاشی برای نجات یا توقف کاهش شانس ریاست آن بر جهان، توقف خیزش چین در تمامی سطوح و ایجاد یک جبهه جدید و بزرگ علیه روسیه در جنگ اوکراین است.

عدم حضور شی جینپینگ، رئیس جمهور چین و ولادیمیر پوتین، همتای روس او در این اجلاس خیلی با دقت بررسی شده بود چراکه حضور آن دو به معنای تایید دوباره بایدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری آتی و نیز تقویت دوباره ریاست تک‌قطبی جهان بود که در سال‌های گذشته در راستای منافع دوجانبه چین و روسیه از بین رفت.

مستثنا شدن عراق، سوریه، مصر، ترکیه و ایران از عبور این کریدور اقتصادی از خاکشان بی‌هدف نبود و حذف آنها عامدانه انجام شد چراکه بیشتر آنها به محور چین-روسیه نزدیک‌تر بوده و اکثرشان بر اساس باورهای اسلامی و میراث امپراتوری و تاریخی که چندین قرن ادامه داشت، سابقه بسیاری در خصومت با غرب دارند.

آیا منطقی است تمامی این کشورها از این کریدور اقتصادی مستثنا شده و دولت اشغالگر اسرائیلی که مساحت آن از مساحت یک استان در مصر، ترکیه یا عراق فراتر نمی‌رود، به آن ملحق شود؟ آن هم چه زمانی؟ زمانی که کابینه‌ای در آنجا روی کار است که افراطی‌ترین و نژادپرست‌ترین کابینه حال حاضر جهان است.

بایدن زمانی که گفت توافق درباره ایجاد این کریدور قواعد بازی را تغییر خواهد داد، درست گفت زیرا این طرح به ایجاد خطوط راه‌آهن، اتصال بنادر در راستای تقویت معاملات تجاری و تسهیل انتقال کالاها منجر شده و از تلاش‌ها برای توسعه انرژی پاک حمایت خواهد کرد با این حال بایدن نگفت که دولت اشغالگر را به رهبر منطقه خاورمیانه تبدیل خواهد کرد و آن را از تمامی بحران‌های فعلی و آتی‌اش نجات خواهد داد.

بنیامین نتانیاهو (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) نیز خوشحالی خود را از دستاورد بزرگی که بایدن رقم زد، پنهان نکرد و در توییتی در پلتفرم ایکس نوشت: «خوشحالم که به شهروندان مژده دهم که دولت‌شان به گذرگاه اصلی این کریدور اقتصادی تبدیل شده، راه‌آهن‌ها و بنادر در «اسرائیل» در جدیدی را از هند از طریق خاورمیانه به سمت اروپا و برعکس از اروپا به هند باز خواهند کرد و ویژگی‌های منطقه خاورمیانه را تغییر خواهد داد، این بزرگترین پروژه همکاری در تاریخ «اسرائیل» است.»

از نظر ما در حال حاضر هند قدرتمندترین ابزار آمریکا در مقابله با دو ابر قدرت روسیه و چین است و چه بسا در سال‌های آینده شاهد خواهیم بود که هند همراه با دولت اشغالگر به لطف آمریکا و اروپا به دو رئیس منطقه خلیج فارس و خاورمیانه تبدیل شوند و ساختار گروه بریکس از داخل ضعیف شود.

این پروژه آمریکایی که در اجلاس اخیر گروه ۲۰ نمایان شد، قواعد بازی را تغییر خواهد داد و نقشی جدیدی را برای جهان ترسیم خواهد کرد، این پروژه توسعه سیاسی، اقتصادی و چه بسا نظامی پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را با خود به همراه می‌آورد و حجم معاملات تجاری میان هند و اروپا که ظاهرا این کریدور برای خدمت به آن راه‌اندازی می‌شود، از ۸۸ میلیارد دلار قراتر نمی‌رود، آیا این مبلغ ارزش هزینه کردن صدها میلیارد دلار اگر نگوییم هزاران میلیارد دلار را برای احداث کریدور دارد؟

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه که حضورش در اجلاس اخیر گروه ۲۰ در حاشیه بود، پس از بازگشت گفت، «ترکیه  در پروژه کریدور اقتصادی میان هند و اروپا از خاورمیانه، مناسب‌ترین خط برای عبور از شرق به غرب است»، چه بسا این آگاهی دیرهنگام ترکیه از جدی بودن این پروژه ناشی از دیدار گرم او با عبد الفتاح سیسی، رئیس جمهور مصر در حاشیه این نشست است.

به غیر از مردم فلسطین، مصر و بیشتر کشورهای خاورمیانه و کشورهای اتحادیه مغرب به ویژه الجزایر بزرگترین طرف‌هایی خواهند بود که از این ساختار اقتصادی و سیاسی جدید به ریاست آمریکا و با هماهنگی دولت اشغالگر زیان خواهند دید.

کانال سوئز  که سالانه بیش از ۱۰ میلیارد دلار برای خزانه مصر درآمد ایجاد می‌کند، بزرگترین قربانی خواهد بود و از روز اول راه‌اندازی این پروژه که از بالای کانال سوئز به سمت بندر حیفا عبور می‌کند، این کانال ۲۲ درصد از حجم کالاهای تجاری عبوری خود را از دست خواهد داد.

جمال عبدالناصر، رئیس جمهور فقید علی‌رغم تردید برخی در مورد ریاست جمهوری او بر مصر، زمانی که هند را به متحد استراتژیک اعراب در مقابله با پروژه استعماری غرب تبدیل کرد، قبل از اینکه متحدانش از آن غفلت کنند و آن را به کشور دوست با دولت اشغالگر تبدیل کنند چه از طریق قرارداد کمپ دیوید و چه از طریق معاهده خیانت آمیز اسلو، که در روز چهارشنبه، 13 سپتامبر، سی‌امین سالگرد امضای آن برگزار می‌شود، رویکرد درستی داشت.

فکر نمی‌کنم چین، روسیه و تمامی کشورهای هدف این پروژه جدید آمریکا در مقابل آن دست بسته بایستند و البته این موضوع دیگری است و روزهای آینده درستی و نادرستی آن را نشان خواهند داد.