راهکارهایی برای درمان کُندنویسی دانش‌آموزان

ایسنا/کرمانشاه یک مشاور تحصیلی با بیان اینکه کندنویسی دانش‌آموزان ارتباطی با هوش آنها ندارد و این دانش‌آموزان معمولا بهره‌هوشی عادی دارند، راهکارهایی برای درمان کُندنویسی دانش‌آموزان ارائه کرد.

 نبی رحمانی در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه دانش‌آموز کندنویس دانش‌آموزی است که نمی‌تواند با سرعت مناسبی تکالیف درسی خود را انجام دهد، گفت: زمانی کندنویس بودن یک دانش‌آموز مشخص می‌شود که او نمی‌تواند به آسانی از عهده انجام تکالیف خود برآید و مدت زمانی که صرف انجام تکالیف خود می‌کند خیلی بیشتر از مدت زمان معمول است.

وی با بیان اینکه کندنویسی دانش‌آموزان ارتباطی با هوش آنها ندارد و این دانش‌آموزان معمولا بهره‌هوشی عادی دارند، گفت: خانواده‌ها نباید کندنویسی دانش‌آموزان را به حساب تنبلی آنها بگذارند.

این مشاور تحصیلی اشاره‌ای هم به دلایل کندنویسی برخی دانش‌آموزان داشت و گفت: ممکن است کندنویسی یک دانش‌آموز به دلیل ضعف عضلات دست او و یا در دست گرفتن نامناسب مداد، ضعف بینایی، توقع زیاد والدین، سرزنش کردن و یا حتی تشویق و تنبیه های نادرست و... باشد.

رحمانی یادآور شد: ممکن است کندنویسی دانش‌آموز به دلایل دیگری مثل کوتاه یا بلند بودن مداد او، نامناسب بودن میز تحریر، نامناسب بودن کاغذ و... نیز باشد. 

رحمانی راهکارهایی را هم برای تقویت ماهیچه‌های دست دانش‌آموزان کندنویس پیشنهاد کرد و گفت: برای تقویت ماهیچه‌های دست دانش‌آموزان کندنویس می‌توانیم دانه‌های عدس یا نخود را روی میز ریخته و از آنها بخواهیم این دانه‌ها را تک تک داخل لیوان بیندازند.

وی ادامه داد: کارهای دیگری مثل هوانویسی(نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف)، غلطاندن گوی‌های کوچک در ماسه یا آرد، ریش ریش کردن کاموا، باز و بسته کردن درب بطری، شمارش اسکناس، باز و بسته کردن دست‌ها، خمیر بازی و ...  هم منجر به تقویت ماهیچه‌های دست دانش‌آموزان کندنویس می شود.

وی با بیان اینکه هرگونه پرخاشگری، سخت گیری و یا عمل شتابزده دیگری در برخورد با دانش‌آموزان کندنویس نتیجه عکس می‌دهد، گفت: بهترین راهکار برای برخورد با دانش‌آموزان کندنویس این است که خانواده در پی شناسایی دلیل کندنویسی فرزندشان و درمان او باشند.

رحمانی تاکید کرد: توصیه می‌شود خانواده‌هایی که مشکوک به کندنویسی فرزندانشان می‌شوند، با مشاور مدرسه مشورت کرده و حتی المقدور نزد روانشناس بروند و به دنبال حل مشکل فرزندشان باشند.

وی تاکید کرد: توصیه می شود خانواده ها برای درمان کندنویسی دانش‌آموزان به هیچ عنوان به فکر خوددرمانی نباشند و برای حل مشکل حتما با افراد صاحب صلاحیت مشورت کنند.

رحمانی با بیان اینکه برخورد نامناسب با دانش آموز کندنویس می‌تواند انگیزه و شور و شوق تحصیل را از او بگیرد، گفت: تداوم برخورد نامناسب می تواند باعث حس بی علاقگی و حتی بیزاری دانش‌آموز از درس و مدرسه شود.

وی با بیان اینکه برای درمان کندنویسی راه حل های متعددی وجود دارد، گفت: این راه حل ها بسته به نوع مشکل دانش‌آموز و در ارتباط بودن یا نبودن آن مشکل با ساختار ذهنی او متفاوت بوده و بنا به تشخیص روانشناسان راه حل مورد نظر پیشنهاد می شود.