از شهریور ماه تا امروز، این سومین باری است که شهرداری تهران اقدام به زیباسازی بدنه دیوار مصلای بزرگ تهران میکند.
به نظر میرسد که مسؤولان شهری بدون توجه به زیر ساختهای مورد نیاز این کار، اقدام به زیباساختن نمای بنا کرده و به قول عوام با ماست مالی ظاهر، توانایی خود را در زیبا نشان دادن شهر به رخ کشیدهاند.
به گزارش روزنامه وطن امروز، این در حالی است که حتی شکافها و ریختگیهای این دیوار عریض و طویل بازسازی نشده و هنوز در بعضی از نقاط میتوان براحتی شاهد ریختگی سیمان دیوار و حتی شکستگی آجرها بود.
در این میان آنچه مشخص و شفاف نیست، علت اهتمام و پافشاری شهرداری برای بهسازی بدنه مصلاست که با صرف هزینههای هنگفت و عموما غیرقابل توجیه به ثمر میرسد.
بدون هیچ نظر کارشناسی هم میتوان دریافت که وجود باغچهها و گلدانهای مسطح در پشت دیوار مصلای تهران باعث نفوذ آب به دیوار و ریختگی در سطح بنا شده اما مسؤولان شهرداری بدون توجه به این مهم و تنها از سر رفع مسؤولیت به بازسازی آن کمر همت میبندند و در بازههای زمانی چند ماهه به زیباسازی آن میپردازند.
شاید در کلیت موضوع، هزینه کردن مبلغی برای رنگآمیزی و احیانا بازسازی دیوارهای مصلا، چندان قابل اعتنا نباشد.
شاید اصلا مهم نباشد که چندین کارگر با چندین سطل رنگ و شاید هم اسپری به جان دیوار چند هزار مترمربعی افتاده باشند و یک روزه نمای آن را بازسازی کرده باشند، اما سوال اینجاست که آیا این هزینه نمیتوانست در شرایط و محلهای مناسبتری هزینه شود؟
به یاد داشته باشیم که اصلاح الگوی مصرف تنها به معنای برداشتن گامهای بزرگ برای فعالیتهای کلان این مملکت و این شهر نیست، گاهی مسیرهای طولانی با اولین و کوچکترین گامها آغاز میشود.