خودکشی جمعی ماهیان دریاچه گهر

مهر: نتایج کالبد گشایی آزمایشگاهی ماهیان زرد پر در بستر شنی دریاچه گهر نشان می دهد، علت مرگ بیش از صد ماهی این دریاچه، خودکشی بوده است.

معاون محیط طبیعی اداره محیط زیست لرستان با اعلام این خبر گفت: بیش از 100 قطعه ماهی " زرد پر" در اکوسیستم منحصر بفرد آبی گهر در اثر کمبود شدید عناصر غذایی و خوردن تخمهای سمی خود در اردیبهشت ماه امسال تلف شدند.

سعید بابایی دریاچه گهر را از نظر منابع غذایی برای ماهیان ضعیف توصیف کرد و گفت: دریاچه گهر علی رغم کیفیت خوب آب، از نظر تنوع غذایی به ویژه پلنگتونها، کف زیها، سخت پوستان، لارو حشرات که تامین کننده عمده غذای ماهیان هستند در سطح فقیری قرار دارد.

این در حالی است که هر ساله در اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه، ماهیان تعداد زیادی تخم در دریاچه رها می کنند و به دلیل کاهش شدید بارندگی در زمستان گذشته و به علت نبود مواد غذایی کافی به ناچار ماهیان زرد پر برای تامین بخشی از نیازهای غذایی از تخم های خود و دیگر ماهیان تغذیه کردند و چون تخم این ماهی ها سمی و زهر آگین است، می توان مرگ دسته جمعی آنها را نوعی خودکشی تلقی کرد.

معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست همچنین افزود: اداره کل محیط زیست استان لرستان درصدد است راه حل مناسبی برای تغذیه مصنوعی ماهیان دریاچه پیدا کند تا شرایط تخم ریزی مناسبی برای این ماهیان بوجود آید و این برنامه نیاز به تعامل و همکاری اداره شیلات و سازمان دامپزشکی استان با سازمان محیط زیست دارد.

این مسئول اداره محیط زیست با اعلام اینکه در اردیبهشت ماه متوجه مرگ تعدادی از ماهیان زرد پر دریاچه گهر در درود شده اند اضافه کرد: تعداد قابل توجهی از ماهیان این دریاچه تلف شده اند که بررسیهای بالینی و کالبد گشایی و انجام آزمایشهای سرولوژی و پاتولوژی، نشان دهنده این است که هیچ نشانه ای دال بر وجود بیماری عفونی در این ماهیان مرده وجود ندارد و علت مرگ ماهیان خشکسالی و نبود مواد غذایی کافی بوده است.

از سوی دیگر این متخصص محیط زیست به لحاظ رفتارشناسی ماهیان زرد پر این دریاچه را دارای رفتارهای دانست که نشان دهنده تمایل آنها به حرکت بالا رونده در بستر دریاچه هنگام تخم ریزی است و افزود: ماهی زرد پر هنگام تخم ریزی از قسمتهای عمیق دریاچه به مناطق کم عمق و شنی مبدا دریاچه مهاجرت می کند و در این مهاجرت با قرار گرفتن بین چاله ها و کشیدن بدن به صخره تخمهای خود را رها می کند و یکی از این مکانهای کم عمق بستر شنی رودخانه موجود و ارتباط رودخانه بین دو دریاچه اول و دوم است که به خاطر خشکسالی سالهای اخیر این ارتباط قطع شده است.

بابایی با اشاره به سن بالای 10 سال ماهیان زرد پر تلف شده، گفت: ماهیان مولد و ماده به علت ضعف جسمانی توانایی دست یابی به مکان مناسب جهت تخم ریزی را نداشته اند و به علت باقی ماندن تعدادی از تخمهاشان در شکمشان و در نتیجه متورم شدن این تخمها تعدادی از آنها نیز به این شیوه مسموم شده و از بین رفته اند که نوع جنسیت این ماهیان نشان می دهد ماهیان ماده و مولد قربانیان این اتفاق زیست محیط اند.

غذای این ماهی را که می توان از فرم دهان حدس زد، جانوران کفزی از قبیل لارو حشرات، کرمها، سخت پوستان کوچک، برخی گیاهان آبزی و همچنین تخم ماهیهای دیگرتشکیل می دهند، اندازه متوسط این ماهی چیزی بین 30 الی 50 سانتیمتر با وزنی بین 1تا 3 کیلو است البته به ندرت نمونه هایی به طول 90 سانت و وزن 10 کیلو مشاهده شده است.

این ماهی در شرایط مناسب بین 10 تا 15 سال عمر می کند، زردپر حدودا برای رسیدن به سن بلوغ به 5 سال زمان نیاز دارد. این ماهی بین اردیبهشت تا مرداد بسته به شرایط جوی، به حوالی مبدا رودخانه مهاجرت کرده و تخم گذاری می کند. تخمهای چسبناک این ماهی حدود 2 میلیمتر طول داشته و بسته به وزن ماهی ماده تعداد آن بین 3000 تا 9000 عدد است.

ماهی ماده جهت تخم ریزی با حرکت بدنش چاله کوچکی در بستر رود ایجاد می کند، بچه ماهی ها بسته به حرارت آب بعد از 10 تا 15 روز از تخم بیرون آمده و ابتدا از پلانگتونها و سپس از جانوران کوچک کف آب تغذیه می کند.