|
همشهری آنلاین: کراتین یک ماه شیمیایی است که به طور طبیعی در بدن عمدتا در عضلات یافت میشود.
مکملهای کراتین در آزمایشگاه ساخته میشوند. کراتین به طور طبیعی در بدن انسان از اسیدهای آمینه در کلیه و کبد ساخته می شود و از راه خون به عضلات منتقل میشود. تقریبا 95 درصد کل کراتین بدن در عضلات جای دارد و
کراتین در دهه 1800 به عنوان یکی از اجزای آلی گوشت کشف شد. در دهه 1970 دانشمندان اتحاد شوروی ادعا کردند که مصرف خوراکی مکملهای کراتین ممکن است در جریان فعالیتهای شدید و کوتاه مدت ورزشی مانند دو سرعت عملکرد ورزشکاران را تشدید میکند.
عواملی که ممکن است بر تفاوتها در میزان افزایش در مصرف کربوهیدراتها نقش داشته باشد، میزان مصرف مواد کربوهیدراتی، میزان فعالیت جسمی،
این یافته که مصرف کربوهیدرات میزان جذب کراتین را در عضلات میافزاید، باعث به بازار آمدن نوشیدنیهای ورزشی حاوی کراتین و کربوهیدرات شده است.
ماده کراتینین که ادرار ترشح میشود، از کراتین دخیرهشده در عضلات مشتق میشود.
موارد استفاده
چندین بررسی علمی با کیفیت بالا نشان دادهاند که مصرف مکمل کراتین توده عضلانی را در افراد افزایش میدهد. اما برخی بررسیهای ضعیفتر نتایج مخلوطی را به دست دادهاند.
دوز مصرفی
دوزهای خوراکی متفاوتی کراتین مورد استفاده یا بررسی قرار گرفته است در اغلب موارد میزان 400 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یا تا حداکثر 25 گرم در روز مورد بررسی قرار گرفته است. کارشناسان توصیه میکنند که در هنگام مصرف کراتین مصرف آب به اندازه کافی انجام شود.
عوارض جانبی و احتیاطات
برخی از افراد ممکن است با مصرف کراتین دچار علائم گوارش مانند بیاشتهایی، ناراحتی معده، اسهال و تهوع شوند.
افزایش وزن و توده عضلانی بدن ممکن است رخ دهد. عدم تحمل به گرما، تب، کمآبی بدن، کاهش حجم خون و عدم تعادل الکترولیتی ( که ممکن است به تشنج بینجامد) بروز کند.
افراد مبتلا به دیابت نیز باید در مصرف کراتین احتیاط کنند، در صورت لزوم تحت نظر پزشک این کار را انجام دهند.