دنیای اقتصاد: به نظر میرسد که بیشتر عراقیها با وجود تلفنهای همراه احساس آزادی بیشتری میکنند تا با به وجود آمدن دولت انتخاباتی.
در طول 5 سالی که اولین سرویسدهنده فعالیت خود را شروع کرده است، تعداد استفادهکنندگان به 20 میلیون (از جمعیت کل 27 میلیونی) رسیده است. این در حالی است که تامین برق به تقریب خوبی هیچ تفاوتی با زمان صدام حسین نکرده است. این نرخ دو برابر نرخ موجود در لبنان است، کشوری که از اتمام جنگ داخلی آن دو دهه میگذرد و درآمد سرانه در طول این دوره چهار برابر شده است.
هیچ اشکالی ندارد که سرویس ارائه شده توسط سرویسدهندگان تلفن همراه در این کشور کیفیت بسیار پایینی دارد و افراد برای ارتباط با مناطق مختلف کشور باید از تلفنهای متفاوتی استفاده کنند. با اینکه سرویسدهندگان علت پارازیت و تماسهای اشتباه را بر گردن توفانهای شن و محدودیتهای امنیتی میاندازند، ولی عراقیهای کمی آنها را باور میکنند. دولت امسال با اختصاص 20 میلیون بودجه، سعی در بهبود کیفیت سرویسها دارد.
با این همه، مشتریان راضی به نظر میرسند. «من تلفن همراهم را مانند فرزندم دوست دارم.» این جمله را امبسم، مادر دو فرزند گفته است. طی سالهای اخیر که نزاع داخلی هنوز وجود داشت و در حالی که تعداد زیادی از افراد بیشتر در داخل خانههایشان میماندند، تلفنهای همراه بیشترین حجم مکالمات را به خود اختصاص دادهاند. آنها همچنین به مهمترین ابزار تجارت تبدیل شدهاند.
افراد به دلیل بیمیلی که برای مراجعه حضوری به بانکها دارند (به دلیل ناامنی موجود) از کارت شارژهای تلفنهای همراه به عنوان نوعی شبه-پول استفاده میکنند به این ترتیب که کدهای این کارت شارژها را برای یکدیگر میفرستند و افراد یا از آنها برای شارژ اعتبار تلفن همراه خود استفاده میکنند یا دوباره آن را در قبال چیز دیگری به فرد دیگری انتقال میدهند.
بزرگتر شدن مداوم این بازار برخی بانکداران را به این فکر واداشته است که آیا اعتبار تلفنهای همراه باید در مبادلات عمومی مورد استفاده قرار گیرد یا نه؟ شاید این کار قابل اجرا نباشد، ولی به هر حال نیاز به قانونگذاریهای بیشتر احساس میشود. تبهکاریهای زیادی در بازار موازی ایجاد شده توسط کارتهای شارژ برای پول در حال اتفاق افتادن است؛ به طوری که باندهای آدم دزدی، مبلغ مورد مطالبه خود را در قالب پیامکهایی حاوی صدها کد شارژ اعتبار تلفن همراه خواستار میشوند.
کارتهای شارژ توجه دزدان مسلح را هم به خود جلب کردهاند به طوری که در یک مورد یک گروه دزدی انبار کارت بزرگترین اپراتور تلفن همراه عراق ـ زین ـ را خالی کرده است.
دولت قحطی زده نیز برای اینکه از قافله عقب نماند، بعد از دریافت 25/1 میلیارد از هر کدام از سه اپراتور قبلی اعلام کرده است که در حال صدور اجازه برای چهارمین اپراتور تلفن همراه است.
با این حال نکته جالب اینجاست که بغداد تنها جایی نیست که تجارت مبتنی بر اعتبار تلفن همراه در آن وجود دارد. سازمان ملل اعلام کرده است که قصد دارد برای کمک به پناهندگان عراقی در سوریه از این روش استفاده خواهد کرد.