| |
- مهار آتش سوزی انبار ضایعات مدیران خودرو در بم
- تیگو ۹ ٬ پرچمدار جدید چری ٬ رونمایی شد
- ارائه خدمات به مشتریان با ربات «مورنین»
- خدمات ویژه امدادخودرو سایپا همزمان با تعطیلات عید سعید فطر
- رشد ۲۰ درصدی تولید در ایران خودرو همراه با کاهش ۱۲ درصدی هزینه تمامشده محصولات/ ارتقای کیفیت برای مشتریان ملموس می‌شود
- دیدار مدیرعامل سایپایدک با کارکنان سایپایدک، امداد خودرو و همراه خودرو
- برنامه افزایش ظرفیت تولید روزانه پارس در سال جدید
- ادامه محدودیتها و ممنوعیتهای ترافیکی نوروزی در جادههای مازندران
- نیسان کیکس مدل 2025 سرانجام به نسخه چهار چرخ محرک تبدیل شد
- ادامه فراخوان متقاضیان محصول پارس پس از تعطیلات نوروزی
- کیفیت خدمات و تیراژ قطعات یدکی سایپا افزایش می یابد
- تاکید مدیرعامل ایرانخودرو بر ارایه محصول و خدمات باکیفیت به مشتریان
- در خدمات پس از فروش باید نگاه تحولی و عملکرد جهادی داشته باشیم
- زمان آغاز مرحله سوم طرح کالابرگ الکترونیک
روزنامه تهران امروز نوشت:
پيوند ورزش و سياست موضوعي است كه طي سال‌هاي اخير در جوامع ورزشي و سياسي ايران بيش از هر زمان ديگري به عنوان يك موضوع جالب توجه مطرح شده است. ورزش و سياست روايت افرادي است كه شايد چندان سنخيتي با هم نداشته باشند،ولي حوزه پرطرفداري مانند ورزش.
براي سياسيون جذابيت‌هاي خاصي دارد كه باعث مي‌شود عده‌اي به آن روي آورند. هر چند ورود ورزشكاران به عرصه سياست و عكس آن در سال‌هاي اخير بسيار زياد بوده است اما نمي‌توان منكر مسبوق به سابقه بودن اين موضوع در سال‌هاي ابتدايي پيروزي انقلاب اسلامي شد.
حافظه تاريخي ملت هنوز حضور «محمدعلي رهنوردي» وزنه‌بردار قديمي، «بهمن صالح‌نيا» سرمربي سابق ملوان در ميدان رقابت راهيابي به مجلس را فراموش نكرده است. اين موضوع تنها به حضور ورزشكاران در عرصه سياست با هدف تامين آينده مالي و اعتباري محدود نمي‌شود. چه بسيارند سياستمداران و مسئولاني كه شايد مزه شهرت سياسي ديگر برايشان از طعم افتاده است لذا روانه باشگاه‌هاي ورزشي مي‌شوند تا به عضويت هيات مديره اين باشگاه‌ها درآيند يا اگر از تمكن مالي برخوردار باشند، با استفاده از تسهيلاتي كه به‌واسطه حضور سياسي در سازمان ورزش كشور كسب كرده‌اند، اقدام به تاسيس باشگاه‌هاي جديد مي‌كنند تا به عنوان مديرعامل، نام خود را در عرصه ورزش كشور مطرح سازند.
دختران ورزشكار هاشمي‌رفسنجاني
ابتدا بايد از حضور وابستگان شخصيت‌هاي سياسي مطرح كشور در عرصه ورزش پرداخت. دو دختر علي‌اكبر هاشمي‌رفسنجاني در حالي كه برادران‌شان رغبتي به حضور در عرصه ورزش از خود نشان ندادند، به اين عرصه وارد شدند. فائزه هاشمي كه البته بيش از عرصه ورزش در عرصه سياست نام خود را مطرح كرده است، با شروع دولت پدرش در سال 68، به عنوان نايب رئيس کميته ملي المپيک معرفي شد و در سال 69 توانست زنان را به ورزش عمومي وارد کند.
او با حمايت‌هاي هاشمي‌رفسنجاني، شوراي همبستگي ورزش بانوان (فدراسيون اسلامي ورزش زنان) را به تصويب رساند. پس از آن اراده‌هايي سعي در حذف او از اين مقام را داشتند كه به دليل بين‌المللي بودن اين سازمان، موفقيتي حاصل نشد.
فائزه هاشمي خود در اين باره مي‌گويد: هركسي كه آمد در اولين اقدام قصد برداشتن من را داشت اما بعد فهميد كه تشكيلات و انتخابات ما بين‌المللي است و ما با حكم آنها منصوب نشده‌ايم كه بخواهند ما را بردارند. دختر بزرگ هاشمي‌رفسنجاني هم پس از خواهر وارد گودهاي ورزشي شد.
فاطمه هاشمي كه رياست بنياد بيماري‌هاي خاص را بر عهده داشت، در سال 77 اقدام به تاسيس فدراسيوني ورزشي براي اين بيماران تحت عنوان فدراسيون ورزش بيمارهاي خاص كرد. او در اول شهريور ماه سال جاري رياست اين فدراسيون را رها كرد و علت آن را عدم تمايل به همكاري با دولت عنوان كرد. با اين استعفا نام دختر ارشد هاشمي‌رفسنجاني از ليست سياستمداران ورزشكار پاك شد.
معتمد سياسي در عرصه ورزش
مرد با سابقه و مورد اعتماد هم پس از سال‌ها فعاليت سياسي و مديريت دولتي راه سازمان ورزش را در پيش گرفت. علي آقامحمدي كه همواره نام او بين معتمدان نظام حضوري پررنگ دارد، سال‌ها مسئول بسيج نمايندگان مجلس، معاونت سياسي سازمان صدا و سيما، قائم مقام صدا و سيما، رئيس شوراي مشاوران سازمان صداوسيما، رئيس شوراي اقتصاد صداوسيما، مسئول ستاد ويژه عراق در شوراي عالي امنيت ملي و عضو دوره سوم و چهارم مجمع تشخيص مصلحت نظام بوده و شايد برخي از اين مناصب را هم‌اكنون هم دارا باشد اما در كنار اين مسئوليت‌هاي سياسي، او 18 سال عضويت در هيات مديره باشگاه استقلال را پذيرفت.
آقامحمدي 10 سال نيز بر كرسي رياست اتحاديه باشگاه‌هاي فوتبال ايران تكيه زد و گفته مي‌شود كارنامه درخشاني از خود به نمايش گذاشته است. شايد اكنون بتوان علي آقامحمدي را علاوه بر معتمد عرصه سياست، معتمد عرصه ورزش هم دانست و هر كجا كه سازمان ورزش به دنبال فردي باسابقه و مدير مي‌گردد اولين نامي كه به ذهن متوليان سازمان ورزش مي‌رسد نامي غير از علي آقامحمدي نيست.
اقتصاددان هميشه در صحنه فوتبال آبي
اقتصاددانان دولت پنجم، هم نان ورزش را بهتر و شايد بيشتر از نان‌هاي ديگر مي‌دانند چرا كه از چندي قبل بخشي از اين اقتصاددانان راه باشگاه‌هاي ورزشي و به‌ويژه باشگاه‌هاي فوتبالي را پي گرفته و در آنجاها سكني گزيدند. محمدجواد ايرواني از جمله اين اقتصاددانان است كه راه باشگاه استقلال را پيش گرفت و تاكنون به عنوان عضو هيات مديره اين باشگاه فعاليت مي‌كند.
او در سال‌هاي 64 تا 68 از مديران ارشد اقتصادي دولت موسوي محسوب مي‌شد و در زمان دولت هاشمي به عنوان قائم مقام وزارت جهاد كشاورزي منصوب شد. در سال 80 به شوراي امنيت ملي رفت و رياست ستاد اجراي فرمان امام(ره) را بر عهده گرفت. ايرواني اكنون عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام است. در كنار اين حجم فعاليت او از 17 سال پيش به عنوان مهره‌اي قديمي و پرقدرت در كادر مديريتي استقلال حضور يافت و حتي حضور مديران ارشد با تفكرات سياسي متضاد با ايرواني سبب نشد تا او از اين باشگاه خداحافظي كند.
مديرعاملي پرسپوليس هديه احمدينژاد به كاشاني
حبيب كاشاني را شايد بتوان از متاخرترين سياسيون وارد شده به حوزه ورزش دانست. او در شوراي شهر سوم به ساختمان خيابان بهشت راه يافت و اگر چه حاضر به حضور در ليست ائتلاف رايحه خوش خدمت نشد اما در ليست اصولگرايان قرار گرفت اما همگان مي‌دانستند كه او شايد پر تعصب‌ترين مدير ورزشي نسبت به محمود احمدينژاد است.
رئيس ستاد انتخاباتي احمدينژاد در سال 84 فردي غير از كاشاني نبوده است. البته رفاقت احمدينژاد و كاشاني در عرصه سياست خلاصه نشد. در پشت پرده تغييرات مديريتي پرسپوليس در سال 86 نقش حمايت احمدينژاد از رئيس‌ستاد انتخاباتي خود در تهران به خوبي نمايان است. سازهاي مخالف عليه انصاري فرد زماني زده شد که حبيب کاشاني رايزني‌هاي خود را براي حضور در هيات مديره و سپس مديرعامل شدن در پرسپوليس آغاز کرد. او موفق شد پس از مذاکراتي با رئيس‌جمهور نظر مثبت وي را جلب کند.
هر چند که با توجه به دوستي بسيار نزديک احمدينژاد و کاشاني، نپذيرفتن درخواست کاشاني از سوي رئيس‌جمهور دور از ذهن بود. پس از جلسه‌اي که ميان کاشاني و احمدينژاد برگزار شد، علي‌آبادي هم مجبور به پذيرفتن اين تصميم شد و رئيس سازمان تربيت بدني به دليل دستور مستقيم رئيس‌جمهور نتوانست به اين پيشنهاد پاسخ منفي بدهد.
در مقاطع ديگري هم حبيب كاشاني از كمك‌هاي رئيس‌جمهور در اداره تيم پرسپوليس بهره گرفت. كاشاني در بهمن‌ماه 86 با ارسال نامه‌اي به رئيس‌جمهور، از وي خواست تا براي پرداخت بدهي 142 هزار يورويي اين باشگاه به يک شرکت خارجي دستورات لازم را بدهد.
استانداري كه رئيس ورزش شد
محسن مهرعليزاده هم از جمله سياستمداراني است كه در ميانه راه فعاليت‌هاي سياسي به ورزش روي آورد و مدتي هم در صدر سازمان ورزش كشور به فعاليت پرداخت. او در سال 76 و همزمان با رئيس جمهوري محمد خاتمي به عنوان استاندار خراسان روانه اين ديار شد و در سال 81 به يكباره به عنوان رئيس سازمان تربيت بدني انتخاب شد.
حضور او در اين جايگاه مورد انتقاد مخالفان دولت خاتمي قرار گرفت. مهرعليزاده پس از چند سال حضور در بالاترين جايگاه سازمان ورزش كشور در سال 84 روياي دستيابي به مقام‌هاي بالاتر را شدني ديد لذا در انتخابات رياست جمهوري نهم وارد شد كه در اين جايگاه نتوانست به توفيقي دست يابد. او در تبليغات انتخاباتي سعي كرد از چهره‌هاي ورزشي و سابقه خود در اين حوزه به عنوان مزيت خود استفاده كند.
برنامه‌ريز سفرهاي استاني در سازمان ورزش
رئيس سازمان ورزش فعلي كشور هم دست‌كمي از مهرعليزاده ندارد. علي سعيدلو از جمله افرادي است كه به‌واسطه حضور سياسي در كنار رئيس دولت نهم ابتدا به تركيب هيات مديره باشگاه پرسپوليس و سپس به بالاترين جايگاه ورزش كشور رسيد.
سعيدلو که در سوابقش معاونت مالي و اداري شهرداري تهران نيز ديده مي‌شود، در تاريخ 21 آبان ماه سال 84 طي حکمي از سوي محمد علي‌آبادي به همراه فداحسين مالکي، محمد مايلي‌کهن، محمدحسن انصاري‌فرد و محمدحسين نژادفلاح به عنوان اعضاي هيات مديره باشگاه پرسپوليس انتخاب شدند.
سه روز پس از انتخاب به عنوان عضو هيات مديره باشگاه پرسپوليس با راي اعضا سعيدلو به عنوان رئيس هيات مديره اين باشگاه انتخاب شد، انتخابي که سرآغاز فعاليت‌هاي اين مدير سياسي در جامعه ورزش بود.
سعيدلو در حالي اين روزها بر صندلي علي‌آبادي در سازمان تربيت‌بدني تكيه زده است كه تا پيش از اين هيچ سمت ورزشي در پرونده او ديده نمي‌شود و او بيشتر عمر كاري خود را در وزارت بازرگاني و شهرداري تهران گذرانده است. سعيدلو در مدت حضورش در دولت نهم نيز بيشتر وقت خود را به برنامه‌ريزي براي انجام سفرهاي استاني اختصاص داد و فرصتي براي سركشي به بخش ورزش كشور نداشت.
رئيسي كه قصد رفتن ندارد
احمد ناطق‌نوري، برادر حجت‌الاسلام علي‌اكبر ناطق‌نوري هم از جمله سياسيوني بود كه به ورزش وارد شد و طعم ورزش چنان به مذاق وي خوش‌آمد كه تا امروز و پس از گذشت 20 سال حاضر به ترك اين جايگاه يعني رياست فدراسيون بوكس نيست.
احمد ناطق‌نوري از هشت دوره مجلس در هفت دوره به‌عنوان نماينده مردم نور حضور داشته است. او در مورد نفع سياسي از حضور در ورزش اين‌گونه مي‌گويد: هيچ منافعي در بوكس كشور ندارم و سالهاست مانند يك نوكر به ورزش خدمت مي‌كنم، البته اگر بازي‌هاي سياسي برخي اجازه بدهد، دوست دارم باز هم به بوكس خدمت كنم. او هم غير از رياست اين فدراسيون سابقه ورزشي ديگري در پرونده ندارد و سوابق اجرايي او در حوزه وزارت بهداشت و درمان تعريف شده است.
ناطق‌نوري همواره مواضع سياسي خود را صريحا اعلام كرده است و در انتخابات رياست‌جمهوري دهم سخني از وي دال بر حمايت از احمدينژاد شنيده نشد. او از مخالفان سرسخت علي‌آبادي، رئيس سابق سازمان تربيت بدني است و از جمله آن 10 رئيس فدراسيوني است كه از امضا كردن نامه حمايتي از علي‌آبادي براي ابقا در دولت دهم خودداري كرد.
او كه خود شائبه حضور سياسي در سازمان ورزش را دارد، در مورد حضور سعيدلو در صدر سازمان ورزش مي‌گويد: ورزش را در کشور نبايد آلوده مسائل سياسي کرد زيرا با چنين ديدگاهي طيف بزرگي از جمعيت را بايد کنار گذاشت. به هر ترتيب اكنون بسياري حضور 20 ساله احمد ناطق‌نوري در اين فدراسيون را مديون فعاليت‌هاي سياسي برادر مي‌دانند تا شايستگي‌هاي خود او.
پيوند ورزش و سياست موضوعي است كه طي سال‌هاي اخير در جوامع ورزشي و سياسي ايران بيش از هر زمان ديگري به عنوان يك موضوع جالب توجه مطرح شده است. ورزش و سياست روايت افرادي است كه شايد چندان سنخيتي با هم نداشته باشند،ولي حوزه پرطرفداري مانند ورزش.
براي سياسيون جذابيت‌هاي خاصي دارد كه باعث مي‌شود عده‌اي به آن روي آورند. هر چند ورود ورزشكاران به عرصه سياست و عكس آن در سال‌هاي اخير بسيار زياد بوده است اما نمي‌توان منكر مسبوق به سابقه بودن اين موضوع در سال‌هاي ابتدايي پيروزي انقلاب اسلامي شد.
حافظه تاريخي ملت هنوز حضور «محمدعلي رهنوردي» وزنه‌بردار قديمي، «بهمن صالح‌نيا» سرمربي سابق ملوان در ميدان رقابت راهيابي به مجلس را فراموش نكرده است. اين موضوع تنها به حضور ورزشكاران در عرصه سياست با هدف تامين آينده مالي و اعتباري محدود نمي‌شود. چه بسيارند سياستمداران و مسئولاني كه شايد مزه شهرت سياسي ديگر برايشان از طعم افتاده است لذا روانه باشگاه‌هاي ورزشي مي‌شوند تا به عضويت هيات مديره اين باشگاه‌ها درآيند يا اگر از تمكن مالي برخوردار باشند، با استفاده از تسهيلاتي كه به‌واسطه حضور سياسي در سازمان ورزش كشور كسب كرده‌اند، اقدام به تاسيس باشگاه‌هاي جديد مي‌كنند تا به عنوان مديرعامل، نام خود را در عرصه ورزش كشور مطرح سازند.
دختران ورزشكار هاشمي‌رفسنجاني
ابتدا بايد از حضور وابستگان شخصيت‌هاي سياسي مطرح كشور در عرصه ورزش پرداخت. دو دختر علي‌اكبر هاشمي‌رفسنجاني در حالي كه برادران‌شان رغبتي به حضور در عرصه ورزش از خود نشان ندادند، به اين عرصه وارد شدند. فائزه هاشمي كه البته بيش از عرصه ورزش در عرصه سياست نام خود را مطرح كرده است، با شروع دولت پدرش در سال 68، به عنوان نايب رئيس کميته ملي المپيک معرفي شد و در سال 69 توانست زنان را به ورزش عمومي وارد کند.
او با حمايت‌هاي هاشمي‌رفسنجاني، شوراي همبستگي ورزش بانوان (فدراسيون اسلامي ورزش زنان) را به تصويب رساند. پس از آن اراده‌هايي سعي در حذف او از اين مقام را داشتند كه به دليل بين‌المللي بودن اين سازمان، موفقيتي حاصل نشد.
فائزه هاشمي خود در اين باره مي‌گويد: هركسي كه آمد در اولين اقدام قصد برداشتن من را داشت اما بعد فهميد كه تشكيلات و انتخابات ما بين‌المللي است و ما با حكم آنها منصوب نشده‌ايم كه بخواهند ما را بردارند. دختر بزرگ هاشمي‌رفسنجاني هم پس از خواهر وارد گودهاي ورزشي شد.
فاطمه هاشمي كه رياست بنياد بيماري‌هاي خاص را بر عهده داشت، در سال 77 اقدام به تاسيس فدراسيوني ورزشي براي اين بيماران تحت عنوان فدراسيون ورزش بيمارهاي خاص كرد. او در اول شهريور ماه سال جاري رياست اين فدراسيون را رها كرد و علت آن را عدم تمايل به همكاري با دولت عنوان كرد. با اين استعفا نام دختر ارشد هاشمي‌رفسنجاني از ليست سياستمداران ورزشكار پاك شد.
معتمد سياسي در عرصه ورزش
مرد با سابقه و مورد اعتماد هم پس از سال‌ها فعاليت سياسي و مديريت دولتي راه سازمان ورزش را در پيش گرفت. علي آقامحمدي كه همواره نام او بين معتمدان نظام حضوري پررنگ دارد، سال‌ها مسئول بسيج نمايندگان مجلس، معاونت سياسي سازمان صدا و سيما، قائم مقام صدا و سيما، رئيس شوراي مشاوران سازمان صداوسيما، رئيس شوراي اقتصاد صداوسيما، مسئول ستاد ويژه عراق در شوراي عالي امنيت ملي و عضو دوره سوم و چهارم مجمع تشخيص مصلحت نظام بوده و شايد برخي از اين مناصب را هم‌اكنون هم دارا باشد اما در كنار اين مسئوليت‌هاي سياسي، او 18 سال عضويت در هيات مديره باشگاه استقلال را پذيرفت.
آقامحمدي 10 سال نيز بر كرسي رياست اتحاديه باشگاه‌هاي فوتبال ايران تكيه زد و گفته مي‌شود كارنامه درخشاني از خود به نمايش گذاشته است. شايد اكنون بتوان علي آقامحمدي را علاوه بر معتمد عرصه سياست، معتمد عرصه ورزش هم دانست و هر كجا كه سازمان ورزش به دنبال فردي باسابقه و مدير مي‌گردد اولين نامي كه به ذهن متوليان سازمان ورزش مي‌رسد نامي غير از علي آقامحمدي نيست.
اقتصاددان هميشه در صحنه فوتبال آبي
اقتصاددانان دولت پنجم، هم نان ورزش را بهتر و شايد بيشتر از نان‌هاي ديگر مي‌دانند چرا كه از چندي قبل بخشي از اين اقتصاددانان راه باشگاه‌هاي ورزشي و به‌ويژه باشگاه‌هاي فوتبالي را پي گرفته و در آنجاها سكني گزيدند. محمدجواد ايرواني از جمله اين اقتصاددانان است كه راه باشگاه استقلال را پيش گرفت و تاكنون به عنوان عضو هيات مديره اين باشگاه فعاليت مي‌كند.
او در سال‌هاي 64 تا 68 از مديران ارشد اقتصادي دولت موسوي محسوب مي‌شد و در زمان دولت هاشمي به عنوان قائم مقام وزارت جهاد كشاورزي منصوب شد. در سال 80 به شوراي امنيت ملي رفت و رياست ستاد اجراي فرمان امام(ره) را بر عهده گرفت. ايرواني اكنون عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام است. در كنار اين حجم فعاليت او از 17 سال پيش به عنوان مهره‌اي قديمي و پرقدرت در كادر مديريتي استقلال حضور يافت و حتي حضور مديران ارشد با تفكرات سياسي متضاد با ايرواني سبب نشد تا او از اين باشگاه خداحافظي كند.
مديرعاملي پرسپوليس هديه احمدينژاد به كاشاني
حبيب كاشاني را شايد بتوان از متاخرترين سياسيون وارد شده به حوزه ورزش دانست. او در شوراي شهر سوم به ساختمان خيابان بهشت راه يافت و اگر چه حاضر به حضور در ليست ائتلاف رايحه خوش خدمت نشد اما در ليست اصولگرايان قرار گرفت اما همگان مي‌دانستند كه او شايد پر تعصب‌ترين مدير ورزشي نسبت به محمود احمدينژاد است.
رئيس ستاد انتخاباتي احمدينژاد در سال 84 فردي غير از كاشاني نبوده است. البته رفاقت احمدينژاد و كاشاني در عرصه سياست خلاصه نشد. در پشت پرده تغييرات مديريتي پرسپوليس در سال 86 نقش حمايت احمدينژاد از رئيس‌ستاد انتخاباتي خود در تهران به خوبي نمايان است. سازهاي مخالف عليه انصاري فرد زماني زده شد که حبيب کاشاني رايزني‌هاي خود را براي حضور در هيات مديره و سپس مديرعامل شدن در پرسپوليس آغاز کرد. او موفق شد پس از مذاکراتي با رئيس‌جمهور نظر مثبت وي را جلب کند.
هر چند که با توجه به دوستي بسيار نزديک احمدينژاد و کاشاني، نپذيرفتن درخواست کاشاني از سوي رئيس‌جمهور دور از ذهن بود. پس از جلسه‌اي که ميان کاشاني و احمدينژاد برگزار شد، علي‌آبادي هم مجبور به پذيرفتن اين تصميم شد و رئيس سازمان تربيت بدني به دليل دستور مستقيم رئيس‌جمهور نتوانست به اين پيشنهاد پاسخ منفي بدهد.
در مقاطع ديگري هم حبيب كاشاني از كمك‌هاي رئيس‌جمهور در اداره تيم پرسپوليس بهره گرفت. كاشاني در بهمن‌ماه 86 با ارسال نامه‌اي به رئيس‌جمهور، از وي خواست تا براي پرداخت بدهي 142 هزار يورويي اين باشگاه به يک شرکت خارجي دستورات لازم را بدهد.
استانداري كه رئيس ورزش شد
محسن مهرعليزاده هم از جمله سياستمداراني است كه در ميانه راه فعاليت‌هاي سياسي به ورزش روي آورد و مدتي هم در صدر سازمان ورزش كشور به فعاليت پرداخت. او در سال 76 و همزمان با رئيس جمهوري محمد خاتمي به عنوان استاندار خراسان روانه اين ديار شد و در سال 81 به يكباره به عنوان رئيس سازمان تربيت بدني انتخاب شد.
حضور او در اين جايگاه مورد انتقاد مخالفان دولت خاتمي قرار گرفت. مهرعليزاده پس از چند سال حضور در بالاترين جايگاه سازمان ورزش كشور در سال 84 روياي دستيابي به مقام‌هاي بالاتر را شدني ديد لذا در انتخابات رياست جمهوري نهم وارد شد كه در اين جايگاه نتوانست به توفيقي دست يابد. او در تبليغات انتخاباتي سعي كرد از چهره‌هاي ورزشي و سابقه خود در اين حوزه به عنوان مزيت خود استفاده كند.
برنامه‌ريز سفرهاي استاني در سازمان ورزش
رئيس سازمان ورزش فعلي كشور هم دست‌كمي از مهرعليزاده ندارد. علي سعيدلو از جمله افرادي است كه به‌واسطه حضور سياسي در كنار رئيس دولت نهم ابتدا به تركيب هيات مديره باشگاه پرسپوليس و سپس به بالاترين جايگاه ورزش كشور رسيد.
سعيدلو که در سوابقش معاونت مالي و اداري شهرداري تهران نيز ديده مي‌شود، در تاريخ 21 آبان ماه سال 84 طي حکمي از سوي محمد علي‌آبادي به همراه فداحسين مالکي، محمد مايلي‌کهن، محمدحسن انصاري‌فرد و محمدحسين نژادفلاح به عنوان اعضاي هيات مديره باشگاه پرسپوليس انتخاب شدند.
سه روز پس از انتخاب به عنوان عضو هيات مديره باشگاه پرسپوليس با راي اعضا سعيدلو به عنوان رئيس هيات مديره اين باشگاه انتخاب شد، انتخابي که سرآغاز فعاليت‌هاي اين مدير سياسي در جامعه ورزش بود.
سعيدلو در حالي اين روزها بر صندلي علي‌آبادي در سازمان تربيت‌بدني تكيه زده است كه تا پيش از اين هيچ سمت ورزشي در پرونده او ديده نمي‌شود و او بيشتر عمر كاري خود را در وزارت بازرگاني و شهرداري تهران گذرانده است. سعيدلو در مدت حضورش در دولت نهم نيز بيشتر وقت خود را به برنامه‌ريزي براي انجام سفرهاي استاني اختصاص داد و فرصتي براي سركشي به بخش ورزش كشور نداشت.
رئيسي كه قصد رفتن ندارد
احمد ناطق‌نوري، برادر حجت‌الاسلام علي‌اكبر ناطق‌نوري هم از جمله سياسيوني بود كه به ورزش وارد شد و طعم ورزش چنان به مذاق وي خوش‌آمد كه تا امروز و پس از گذشت 20 سال حاضر به ترك اين جايگاه يعني رياست فدراسيون بوكس نيست.
احمد ناطق‌نوري از هشت دوره مجلس در هفت دوره به‌عنوان نماينده مردم نور حضور داشته است. او در مورد نفع سياسي از حضور در ورزش اين‌گونه مي‌گويد: هيچ منافعي در بوكس كشور ندارم و سالهاست مانند يك نوكر به ورزش خدمت مي‌كنم، البته اگر بازي‌هاي سياسي برخي اجازه بدهد، دوست دارم باز هم به بوكس خدمت كنم. او هم غير از رياست اين فدراسيون سابقه ورزشي ديگري در پرونده ندارد و سوابق اجرايي او در حوزه وزارت بهداشت و درمان تعريف شده است.
ناطق‌نوري همواره مواضع سياسي خود را صريحا اعلام كرده است و در انتخابات رياست‌جمهوري دهم سخني از وي دال بر حمايت از احمدينژاد شنيده نشد. او از مخالفان سرسخت علي‌آبادي، رئيس سابق سازمان تربيت بدني است و از جمله آن 10 رئيس فدراسيوني است كه از امضا كردن نامه حمايتي از علي‌آبادي براي ابقا در دولت دهم خودداري كرد.
او كه خود شائبه حضور سياسي در سازمان ورزش را دارد، در مورد حضور سعيدلو در صدر سازمان ورزش مي‌گويد: ورزش را در کشور نبايد آلوده مسائل سياسي کرد زيرا با چنين ديدگاهي طيف بزرگي از جمعيت را بايد کنار گذاشت. به هر ترتيب اكنون بسياري حضور 20 ساله احمد ناطق‌نوري در اين فدراسيون را مديون فعاليت‌هاي سياسي برادر مي‌دانند تا شايستگي‌هاي خود او.
نظر شما
چند رسانه ای
فروش خودرو
آخرین اخبار
خودرو در رسانه ها
پربازدید ها
طراحی و تولید: "ایران سامانه"
