بزرگترين دايناسور گوشتخوار تاريخ

نتايج آزمايشي كه بر روي اكسيژن موجود در دندان‌هاي يك دايناسور به نام اسپينوزور، بزرگترين شكارچي كه تا كنون زمين به خود ديده است، نشان داد اين موجود بخش زيادي از عمر خود را در آب مي زيسته است.
بنابراين نتايج كه در مجله امريكايي تخصصي زمين شناسي منتشر شد اسپينوزورها كه طولشان به هجده متر و وزنشان به يازده تن مي رسيد بين صد و پنجاه تا نود ميليون سال قبل زندگي مي كردند و بخش زيادي از عمرشان را مانند كروكوديل ها و اسب هاي ابي امروزي در آب مي‌گذراندند.
رومن اميو ديرينه شناس فرانسوي كه به تازگي تحصيلات فوق دكتري خود را از موسسه ديرينه شناسي مهره داران فرهنگستان علوم چين فارق التحصيل شده است، گفت تا كنون گمان مي شد كه دايناسورها به عنوان جانداراني شناخته مي شدند كه فقط بر روي خشكي زندگي مي كردند زيرا ساختار بدني آنها هيچ تطابقي با زندگي آبي نداشت.
رژيم غذايي آنها كه عمدتا از ماهي تشكيل مي شد، باعث شد كه دانشمندان فكر كنند اغلب اين موجود پاهاي خود را در آب قرار مي داده است اما تحليل اكسيژن در آپاتيت، نوعي ماده معدني كه در موجود زنده توليد مي شود و در استخوان ها و دندان ها يافت مي شود آنها را از اين مسئله مطمئن كرد.
نسبت ميان مقدار اكسيژن شانزده و اكسيژن هجده ( اين رقم مقدار نوترون هاي موجود در هر هسته اتم اكسيژن را نشان مي دهد) در حيواناتي كه بر روي خشكي زندگي مي كنند و با تعريق آب از دست مي دهند با حيوانات آبي متفاوت است.
رومن اميو گفت در حيوانات كنوني، اين تفاوت به عنوان مثال ميان اسب هاي ابي و ديگر پستانداراني كه در يك مكان زندگي مي كنند، وجود دارد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه، بنا به يافته هاي اين تحقيق، زندگي نيمه آبي اسپنوزورها با تلاش نه چندان زياد براي كسب غذا و زمين به آنها امكان همزيستي با دايناسورهاي گوشت خوار ديگر را مي داد.
بخشي از منابع مالي اين تحقيق را بنياد ژوراسيك تامين كرد كه بنيانگذار ان استيون اسپيلبرگ كارگردان فيلم پارك ژوراسيك و بخش ديگر آن را موسسه ملي تحقيقات علمي فرانسه تامين كرد.