«پيام هاي روشن انتخابات عراق»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي كيهان به قلم حميد اميدي است كه در آن مي‌خوانيد؛روز يكشنبه انتخابات پارلماني عراق برگزار شد. اين دوره از انتخابات كه مسير نسبتاً پر فراز و نشيبي را طي كرد، اهميت و ويژگي هاي مهمي داشت. شايد بيشترين اهميت آن در اين است كه پس از تشكيل پارلمان، دولت جديدي بر سر كار خواهد آمد تا درباره پرونده ها و مسايل حساس و مهمي چون عقب نشيني و خروج نيروهاي اشغالگر آمريكايي، آشتي ملي، بازسازي عراق و آماده سازي و تجهيز نيروهاي نظامي اين كشور براي در اختيار گرفتن كامل مسئوليت هاي امنيتي و انتظامي، تصميم بگيرد.
انتخابات پارلماني عراق حساس ترين انتخابات اين كشور پس از سقوط صدام شمرده مي شود، چرا كه نه تنها مردم درباره سرنوشت خود و كشورشان تصميم مي گيرند، بلكه در ادامه اين انتخاب، چگونگي تعامل با برخي از كشورهاي منطقه نيز بازتعريف مي شود.
دخالت ها و حمايت هاي مالي و سياسي برخي از دولت هاي عربي منطقه- به ويژه عربستان سعودي- و هم چنين آمريكا درباره برخي از نامزدها و گروه هاي سياسي، بخصوص عناصر وابسته به حزب منحله بعث و طرفداران صدام و تصميمي كه مردم در فرآيند اين انتخابات درباره نامزدها و گروه هاي ائتلافي مي گيرند نيز به اهميت انتخابات پارلماني عراق افزوده است.
برگزاري انتخابات در حالي صورت گرفت كه اصلاح قانون جديد انتخابات با روند نسبتاً دشواري همراه بود. سير وقايع سياسي باعث شد تا جبهه بندي ها و هم پيماني هاي سياسي و مذهبي در قالب ائتلاف هاي انتخاباتي، شكل جديدي به خود بگيرد. از سوي ديگر پرونده كانديداهاي رد صلاحيت شده نيز به دليل وابستگي آنان به حزب بعث عراق دخالت آمريكا و عربستان، به نوبه خود تنش زيادي ايجاد كرد.
انتخابات 2 روز گذشته عراق يك ويژگي ديگر هم داشت. اين انتخابات در زير باراني از بمب و خمپاره برگزار شد. حملات گروه هاي تروريستي به مردم عراق كه 38 كشته و 110زخمي بر جاي گذاشت و فقط در يك مرحله از آن بيش از 60 خمپاره در محله هاي مختلف بغداد منفجر شد، نتوانست جلوي اراده مردم اين كشور را بگيرد.
عراقي ها پذيرفته اند براي آنكه حاكم بر سرنوشت خود و كشورشان شوند و به خاطر برپايي استقلال و رشد و توسعه عراق، تحمل تلفات هم داشته باشند. روز يكشنبه عليرغم تهديدات وسيعي كه صورت گرفته بود، مردم با مشاركتي 65درصدي پاي صندوق هاي راي حاضر شدند. اين حضور، چيزي جز تحقير و ذلت براي تروريست ها و دشمناني كه تاب ديدن استقلال و پيشرفت عراق را ندارند، در برنداشت.
روزنامه فيگارو در توصيف يكشنبه عراق مي نويسد: «دموكراسي زير بارش خمپاره؛ در تمام طول روز انتخابات صفوف طولاني راي دهندگان با وجود حملات تروريستي در مقابل شعب اخذ راي سراسر عراق قابل مشاهده بود.»
همچنين الشرق الاوسط در گزارش مفصلي نوشت: «مردم عراق انفجارهاي انتخاباتي در اين كشور را به چالش كشيده و پاي صندوق هاي راي گيري به صورت گسترده حاضر شدند.»
ناگفته نماند كه شبكه تروريستي القاعده- تحت حمايت آمريكا و عربستان- افراد شركت كننده در انتخابات را تهديد به مرگ كرده بود! اين گروهك تروريستي براي روز يكشنبه در عراق، به زعم خود قانون منع آمد و شد اعلام كرده و درصدد ايجاد جو رعب و وحشت نزد عراقي ها بود. حضور پرشور مردم شيعه و سني در انتخابات عراق علاوه بر آنكه نشانه تمكين آنها نسبت به راي اكثريت بود، باعث به حاشيه كشاندن كساني شد كه طي ماه هاي اخير تلاش كردند تا عراق را به ورطه خشونت هاي داخلي و قومي-مذهبي بكشانند.
ويژگي مهم ديگري كه اين انتخابات دارد، تثبيت حاكميت شيعيان در عراق است. شيعيان اين كشور داراي اكثريت هستند. پذيرش حاكميت شيعي از سوي اشغالگران آمريكايي يك واكنش طبيعي به حساب مي آمد. اما در دو دوره دولت جعفري و مالكي، آمريكايي ها ديدند كه پيش بيني آنان درباره همكاري دولت شيعي عراق با اشغالگران درست از آب درنيامد. زماني كه ابراهيم جعفري- نخست وزير سابق عراق- برخلاف خواسته آمريكايي ها عمل كرد، رايس در واكنش به مواضع ضد آمريكايي دولت وقت بغداد به صراحت گفت كه چون ما عراق را آزاد كرده ايم! پس حق خود را در ارتباط با دخالت در امور داخلي اين كشور محفوظ مي دانيم!
عدم همكاري دولت هاي جعفري و نوري مالكي با آمريكا باعث عكس العمل از سوي كاخ سفيد شد. واشنگتن تلاش كرد از عربستان به عنوان مهره اي منطقه اي كه در جهت مطامع آمريكا قدم برمي دارد و هميشه آماده به خدمت آنان است، استفاده كرده و از حوزه نفوذ سعودي ها در بين عراقي ها و برخي سياسيون اين كشور براي برهم زدن قواعد بازي بهره بگيرد. آمريكا با همراهي دولت رياض سعي كردند به هر طريق ممكن بين مردم و دولت شيعي عراق اختلاف انداخته و از حاصل آن جاي پاي خود را در اين كشور محكم كنند.
بررسي اجمالي نتايج اوليه انتخابات اخير پارلماني عراق حاكي است دو ائتلاف «ملي عراق» و «دولت قانون» كه مربوط به شيعيان هستند، پيشتاز انتخابات به حساب مي آيند. در واقع نتيجه نهايي انتخابات پارلماني عراق نشان دهنده داوري مردم درباره صلاحيت دولت شيعي اين كشور و مواضع ضد آمريكايي آن است.
مردم عراق، ائتلاف و همدلي خود را با دولت حاكم به نمايش گذاشتند. نوري مالكي در پيام تشكر خود پس از پايان رأي گيري، خطاب به ملت عراق اعلام كرد؛ «روز انتخابات كساني كه در برابر اراده ملت ايستاده بودند و چشم ديدن دموكراسي و آزادي را نداشتند شكست خوردند و تمامي طرح ها و تهديدات تروريست ها نقش بر آب شد.»
از سوي ديگر آمريكايي ها زمزمه هايي به راه انداخته و ظاهرا قصد ندارند طبق جدول زمان بندي شده كه مورد توافق طرفين قرار گرفته بود، به خروج نيروهاي نظامي خود از عراق مبادرت كنند. هرچند به نظر نمي رسد كه آمريكا عرصه عراق را به همين سادگي رها كند، چرا كه گذشته از منابع نفت و انرژي كه زانوهاي آمريكايي ها را سست كرده، واشنگتن منافع ديگري را نيز از حضور خود در عراق دنبال مي كند. حضور ارتش آمريكا و وجود پايگاه هاي نظامي در منطقه خليج فارس و در همسايگي ايران، موقعيتي نيست كه آمريكايي ها به راحتي از آن بگذرند.
خروج و يا ابقاي حضور نظاميان آمريكايي پس از ماه اوت 2010 مسئله اي است كه پارلمان جديد عراق بايد درباره آن تصميم بگيرد. آنچه از شواهد امر پيداست نتايج نهايي اين انتخابات به طور حتم به مذاق سران كاخ سفيد خوش نخواهد آمد و از طرف ديگر با شكست ائتلاف العراقيه- وابسته به عربستان- دست دولت سعودي نيز تا حدود زيادي از عراق كوتاه خواهد شد.
و نكته آخر اين كه سران كشور عراق در قوميت ها و مذاهب مختلف بر سر نحوه اداره و چينش حاكميتي كشورشان توافق كرده و از طرفي حق انتخاب و حاكميت بر سرنوشت مردم را به خودشان واگذار كرده اند. اكنون يك سيستم سياسي «مردمي- توافقي» در عراق حاكم است. انتخابات پارلمان اين كشور مهر تاييد ديگري بر اين سيستم و گام استواري در مسير تحكيم و تثبيت آن است. برآيند انتخابات 2 روز گذشته عراق نقطه عطفي براي استمرار يك نظم سياسي كه مورد موافقت مردم و سران قبايل و مذاهب مختلف عراقي است، مي باشد. اين نظم، كمك خواهد كرد تا عراق در تعامل با ساير كشورها گام هاي استوارتري برداشته و روابط خود را با جهان بهبود بخشد.
انتخابات پارلماني عراق نشان داد، مردم اين كشور تصميم خود را براي ايجاد عراقي مستقل در سايه حاكميت اسلامي كه به قدرت هاي سلطه جو وابستگي ندارد، گرفته اند. آنها عراق را آباد و آزاد مي خواهند. عراقي بدون حضور اشغالگر و بدون دخالت مهره هاي دست آموز آمريكا در منطقه.
