«به ما بگویید کجا را منفجر کنیم؟!»

به گزارش ایسنا، فرهاد نجفی کارگردان مجموعه پلیسی «ماتادور» گفت: متاسفانه ما محدودیت‌هایی در تلویزیون داریم. سینما نیز محدودیت‌های خاص خود را دارد. اما یکسری از کارگردانان، فیلمنامه‌نویسان و نویسندگان برای اینکه خود را اصلا درگیر ممیزی نکنند حتی نمی‌آیند بجنگند؛ به عنوان مثال ما در جاهایی در خصوص فیلممان جنگیدیم و خود نیروی انتظامی و پخش تلویزیون قبول کرد.

بیش از حد خود را درگیر خودسانسوری کرده‌ایم

نجفی در بخشی از این نشست با اشاره به اینکه بیش از حد خود را درگیر خودسانسوری کرده‌ایم، گفت: این در حالی است که به هر حال ۱۰ سال پیش ما یک فیلمی به اسم «مارمولک» را هم پخش می‌کنیم که می‌آید و خط‌ها را می‌شکند. مگر پیش از آن بازیگران چقدر توانستند نقش یک روحانی را بازی کنند ولی بعد از پرویز پرستویی، جواد عزتی هم می‌آید و این نقش را ایفا می‌کند. پس می‌بینیم که به این فرهنگ رسیده‌ایم. اما متاسفانه گاه خود ما،‌ خودمان را سانسور می‌کنیم یعنی کارگردان برای اینکه راحت‌تر فیلم خودش را بسازد و سفارش خود را قبول کند، خودسانسوری می‌کند که در نهایت این خودسانسوری خیلی ناخوشایند است.

میرباقری در «شاهگوش» خط شکنی کرده است

این کارگردان به سریال طنز جدید داود میرباقری تحت عنوان «شاهگوش» نیز اشاره کرد که خط شکنی کرده است و گفت: شنیده‌ام خود آقای میرباقری در سریال جدیدش پلیس منفی هم دارد و برای اینکه پلیس منفی داشته باشد، تلاش می‌کند و راه را باز می‌کند. اما به طور کلی چون در این قالب ریسک‌پذیر نیستیم این اتفاق خیلی دیر می‌افتد. این در حالی است که در فیلم‌ها و سریال‌های ما کاراکتر منفی زمانی جذاب می‌شود که واقعی باشد و تماشاگر بتواند با آن همذات‌پنداری کند. هیچ وقت یک قاتل بالفطره عجیب و غریب نمی‌آید نقش منفی محبوب آدم شود، زمانی محبوب می‌شود که بیش از حد یا باهوش باشد و یا یک ویژگی جذابی از جمله خوش تیپ بودن و مسلط بودن را داشته باشد. در نتیجه زمانی پلیس به شدت می‌تواند خودش را در سریال‌ها خوب نشان دهد که واقعا از سوی نقش‌های منفی اذیت بشود، اما اگر نه بگوییم که اقتدار پلیس اجازه نمی‌دهد نقش منفی به او نزدیک شود و از واقعیت دور باشد، مخاطب آن را پس می‌زند.

شخصیت واقعی در سریال‌ها دیده نشود مخاطب آن را پس می‌زند

او در بخش دیگری از این نشست و با اشاره به مطالب بالا گفت: من می‌گویم ما هم پیامبران اولوالعزم و هم غیراولوالعزم داریم. آدم‌ها با یکدیگر فرق دارند و پلیس هم همه جا خوب و بد دارد، در نتیجه زمانی که شخصیت واقعی در سریال‌ها دیده نشود، مخاطب آن را پس می‌زند.

در «خواب و بیدار» پلیس به شدت جذاب و موفق عمل کرد

در ادامه‌ این نشست، علیرام نورایی به عنوان بازیگر نقش «ماتادور» و نقش منفی این سریال در پاسخ به این پرسش گفت: خیلی از پلیس‌های ما پیش آمده است که در سریال‌ها موفق‌ بوده‌اند و این گونه نبوده است که سریالی نداشته باشیم که پلیس در آن موفق نبوده باشد؛ به عنوان مثال در سریال «خواب و بیدار» پلیس به شدت جذاب و موفق عمل کرد با وجود اینکه نقش‌های منفی در این سریال پر کشش‌تر بودند.

فرهنگ‌سازی در خصوص پلیس صورت نگرفته است

او با بیان اینکه خودسانسوری بسیار اهمیت دارد، گفت: مساله‌ای که چند وقتی است که درگیر آن شده‌ایم این است که متاسفانه کسانی که مسؤول هستند و در بالا خط و خطوط را تعیین می‌کنند، تعصباتی دارند که وقتی بخواهند ناخواسته وارد فیلمنامه و همچنین وارد ساختار بازی شوند، کارگردان را تحت تاثیر قرار دهند، تبعات منفی را در یک پروژه‌ برای این گونه نقش‌ها می‌گذارند و این تعصبات بی‌جا موجب این خود سانسوری‌ها می‌شود. یکی از دلایل آن نیز این است که فرهنگ‌سازی درخصوص پلیس صورت نگرفته است.

وقتی صحبت از نیروی انتظامی می‌شود گشت ارشاد در ذهن جوانان حک می‌شود

نورایی در ادامه این نشست با اشاره به این نکته که وقتی صحبت از نیروی انتظامی می‌شود اولین تصویری که در ذهن جوانان حک می‌شود، گشت ارشاد است، اظهار کرد: متاسفانه در این خصوص فرهنگ‌سازی صورت نگرفته است. این فرهنگ‌سازی باید به سمتی برود که واقعا زحماتی که این عزیزان می‌کشند - مانند آنچه ما در سریال «ماتادور» نشان دادیم - معرفی شود. ما در کلان شهری مثل تهران زندگی می‌کنیم و همچنین در این سال‌ها انواع و اقسام حملات به این کشور صورت گرفته است. در این مدت این عزیزان آرامش و آسایش ما را باعث شده‌اند؛ این در حالی است که شاید آنطور که باید رشادت‌های این عزیزان تصویر نشده است.

روابط شخصیت‌های پلیس ما در «ماتادور» عجیب و غریب نیست

تیرداد کیایی - دیگر بازیگر سریال «ماتادور» - نیز در ادامه‌ی این نشست با تایید اینکه پلیس در سریال‌های ما نباید شعارزده باشد‌، گفت: روابط شخصیت‌های پلیس ما در «ماتادور» عجیب و غریب نیست؛ این در حالی است که مردم درباره‌ی پلیس فکر دیگری می‌کنند و آن را در کنار خودشان نمی‌بینند بلکه مقابل خودشان می‌بینند.

او ادامه داد: پلیس‌های ما در «ماتادور» نشان دادند که از جنس آدم‌ها هستند و زندگی شخصی دارند. ولی یکسری اتفاقات ویژه‌تری را نشان دادیم که فکر می‌کنم پلیس واقعی که زحمت می‌کشند همین پلیس‌ها هستند.

کیایی با اشاره به اینکه شعارزدگی را در سریال ماتادور احساس نکرده است، گفت: به دلیل جنس کاری که «ماتادور» داشت یک مقدار بعد از این باید با شرایط کار بیشتر راه بیایند، تا بتوانیم کارهای بهتری بسازیم و کمتر دچار ممیزی شویم. اتفاقا در یک جاهایی از ما می‌پرسند که نیروی انتظامی آیا دست شما را خیلی بست؛ در صورتی که خودشان این هماهنگی‌ها را می‌کردند تا این اتفاق‌ها بیفتد.

جنس پلیس را در بخشی از سریال‌هایمان درست نشان ندادیم

کیایی با بیان اینکه جنس پلیس را در جاهایی در سریال‌هایمان متاسفانه درست نشان نداده‌ایم، گفت: مردم ما این فرهنگسازی را برای شناختن پلیس نداشته‌اند و پلیس را یک فردی عجیب و غریب می‌دانند که از خودشان دور است. اما در این سریال، این کنار مردم بودن را با یکسری شخصیت‌ها و ویژگی‌های پلیسی کنار هم قرار دادیم و این یک مقدار پلیس ما را دوست داشتنی کرد.

ایرادها در سریال‌های پلیسی ما همیشه وجود دارد

مقدم - تصویربردار مجموعه «ماتادور» - نیز با اشاره به اینکه در «ماتادور» پلیس خوب دیده شده است، گفت: از لحاظ تکنیکی فکر می‌کنم پلیس را خوب نشان دادیم. اما همیشه سعی می‌کنم تلویزیون را از دید یک بیننده نگاه می‌کنم به همین دلیل احساس می‌کنم در این کار پلیس خوب دیده شد. اما در مجموع ایرادها و کم و کاستی‌ها در سریال‌های پلیسی ما به صورت کلی همیشه وجود دارد.

به ما بگویید کجا را منفجر کنیم؟/این همیشه دغدغه‌ی ما است

در ادامه این نشست نجفی - کارگردان «ماتادور» - با توضیح اینکه بیشتر سانسور سریال‌شان خارج از تلویزیون و نیروی انتظامی بوده است، گفت: نه می‌توانستیم فرودگاه را منفجر کنیم، نه می‌توانستیم هتل را منفجر کنیم و نه می‌توانستیم به بانک را دستبرد بزنیم، شهربازی هم نمی‌توانیم منفجر کنیم. پس به ما بگویید کجا را منفجر کنیم؟! در صورتی که در فیلم‌های روز دنیا می‌بینید به معروف‌ترین بانک‌های آمریکایی‌، لندن‌ و سوئیس که سرمایه‌دار دنیا هستند دستبرد می‌زنند و آنها مخالفت نمی‌کنند چون درک این را دارند که این اتفاق صرفا در راستای ساخت یک مجموعه است. در نتیجه این همیشه دغدغه‌ی ما است.

یا باید دچار خودسانسوری شویم یا اینکه خودمان را سپر بلا کنیم

او در ادامه‌ مطالبش تاکید کرد: یا مثل بعضی‌ها نباید اینگونه فیلم بسازیم و دچار خودسانسوری شویم یا اینکه باید خودمان را سپر بلا کنیم و اینها همه ضعف است و چون بیننده هم نمی‌داند مشکل ما چه بوده است ضعف را به فیلمنامه یا ساختار سریال ارتباط می‌دهد. ما یک شهرک سینمایی نمی‌خواهیم بلکه به فرهنگ‌سازی نیاز داریم و اینها لطمه‌ی اصلی است که به فیلمسازی می‌زند.

جنگیدیم! حتی برای اینکه پلیس‌مان کت و شلوار بپوشد جنگیدیم

او همچنین با اشاره به اینکه در سریال‌های پلیسی فیلمنامه بیشترین لطمه را به یک سریال پلیسی می‌زند، گفت: اگر بخواهند به این میزان لطمه بزنند، خب مخاطب هم پس می‌زند. اما در این سریال ما جنگیدیم و حتی برای اینکه پلیس‌مان کت و شلوار بپوشد جنگیدیم؛ به عنوان مثال ژاپن جزو یکی از کشورهای موفق دنیاست. آدم‌های این کشور قدی کوتاه دارند لاغر اندام و همچنین چشم‌های تنگی دارند اما می‌بینید در کارتون‌هایشان شخصیت‌ها را زیبا و به بهترین شکل طراحی می‌کنند در نتیجه در همه جای دنیا بهترین استفاده را از رسانه‌هایشان می‌کنند.

پایان‌بندی قصه به انتخاب من نبود

نجفی در پایان با این سوال نیز مواجه شد که آیا درخصوص پایان بندی سریال «ماتادور» تحت فشار قرار گرفتند یا نه؟ و او نیز در پاسخ گفت: پایان‌بندی قصه به انتخاب من نبود. فیلم‌ها و سریال‌ها باید ژانرهای مختلفی مثل اکشن‌، خانوادگی و کمدی را داشته باشند و مخاطب نسبت به سلیقه‌اش آن ژانر را انتخاب کند. اگر ناجا سریالی را سفارش می‌دهد خوب دوست دارد پلیسش قهرمان باشد و از طرفی اگر یک سرمایه‌دار شخصی سریالی را سفارش می‌دهد دوست دارد که پلیسش قهرمان نشود. اما مشکل ما این است که شکل‌ها و ژانرهای دیگر را نداریم اگر در کنار آن می‌آمدیم فیلمی را نشان می‌دادیم که نقش منفی ما قهرمان می‌شد آن تعادل را داشتیم. اما چون فقدان یکسری موضوعات دیگر را داریم، همیشه این لطمه را در سریال‌های پلیسی‌مان می‌بینیم. در صورتی که در آن ور دنیا شاید ما پلیس‌هایی را هم داشته باشیم که شعاری باشند اما ژانرهای دیگر را هم می‌بینیم.

علیرام نورایی نیز در تکمیل صحبت‌های کارگردان ماتادور با اشاره به اینکه او بسیار ایستادگی کرد درخصوص اینکه چالشی بر روی پلیس و گروه منفی اتفاق بیفتد، گفت: نجفی بسیار ایستادگی کرد تا در همان پنج دقیقه اول پلیس برنده کل ماجرا باشد.