مجموعه سازی قطعات در شرایط فعلی موجب حذف قطعه سازان خرد خواهد شد

به گزارش خبرخودرو، عضو هیأت مدیره انجمن صنایع همگن و نیرو محرکه و قطعه سازان خودرو کشور از پیامدهای مجموعه سازی قطعات در صنعت خودرو سخن گفت.

احمدرضا رعنایی در گفتگو با خبرنگار خبرخودرو اظهار داشت: خودروسازان بسته به نوع و تیراژ قطعه به دو تا سه تامین کننده قطعه نیاز دارند و بیش از این میزان تامین کننده بستگی به شرایط کنترل کیفی و منابع تامین مالی خودروساز دارد. زیرا زمانی که خودروسازان از پرداخت بدهی خود به سورس های قبلی عاجز می شوند طبیعتا به سمت سورس های ضعیف تر حرکت می کنند. بنابراین تعدد تامین کنندگان قطعه در برخی مواقع به دلیل عدم توان پرداخت بدهی خودروسازان به سورس های قبلی است.

وی افزود: از طرف دیگر وجود تنها یک تامین کننده قطعه برای خودروساز این خطر را دارد که هنگام تحویل قطعه از خودروساز سو استفاده کرده و مبالغ بیشتری را از خودروساز مطالبه کند و یا به هر دلیلی به خودروساز فشار وارد کند. بنابراین تک سورس بودن برای خودروساز ضعف محسوب می شود اما وجود یک سورس قوی در کنار یک تا دو تامین کننده خوب که بتوانند از نظر کیفیتی پاسخگو باشند می تواند خودروساز را از فشارهای بی دلیل تامین کنندگان دیگر نجات دهد و یا اگر مجموعه تامین کننده به هر دلیلی دچار نقصان شود و قادر به تامین قطعات نباشد وجود سورس دوم در کنار تامین کننده دیگر می تواند خودروساز را در تامین به موقع و به اندازه قطعات و عدم توقف خط تولید کمک کند.

رییس هیأت مدیره انجمن همگن قطعه سازان استان مرکزی درباره مجموعه سازی قطعات در صنعت خودرو اظهار داشت: کاهش تعدد تحویل کنندگان قطعه به خودروسازها و واگذاری آن به مجموعه سازان خوب است اما حرکت به سمت مجموعه سازی با وجود روشی که صنعت خودروسازی ایران از چهار و پنج دهه گذشته با قطعه سازان در پیش گرفته ممکن است موجب زیان دهی قطعه سازان خرد که سالیان سال در این صنعت سرمایه گذاری کردند، شود و آنها را از چرخه تولید خارج کند. بنابراین حرکت به سوی مجموعه سازی بدون برنامه ریزی باعث می شود شرکت های دارای توان مالی و تعاملات بهتر با خودروسازان سهم بازار قطعه سازان خرد را جذب کنند و در نتیجه آنها را از چرخه تولید خارج کنند.

عضو هیأت مدیره انجمن صنایع همگن و نیرو محرکه و قطعه سازان خودرو کشور در پایان خاطرنشان کرد: مجموعه سازی قطعات در صورتی که با برنامه ریزی پیش برود و و تمام زنجیره های خرد قطعه سازی را در بر بگیرد و تحت پوشش مدیریتی هماهنگ جهت تولید و تحقیق قرار بگیرد تامین قطعات برای خودروساز را تسهیل خواهد کرد اما در حال حاضر چون ساز و کار آن در صنعت قطعه سازی کشور وجود ندارد موجب از بین رفتن قطعه سازان کوچک خواهد شد.